بخودآش بریده نمیتواند به مردم سیمیان می برد

بخودآش بریده نمیتواند به مردم سیمیان می برد

غلام علی صارم

سال 2004 تکس گمرکی موتر های خارجی در چین صدفیصد پائین آمد. رفتم نزد دانشمندی بنام «پروفیسور چین» که یکی از مراکز رشید اقتصادی چین را رهبری می کرد. از ایشان پرسیدم که این تنزیل صدفیصدی چگونه است ؟ بمن گفت که ما تا هنوز با صنعت تولید موتررقابت نمی توانستیم ، حالا این توانایی را کسب کردیم . دست همه دنیا خلاص به چین موتر وارد کنند. آنها صد دالربفروشند ما پنجاه دالرمی فروشیم ، اگر آنها پنجاه دالر فروختند ما موتر را به مردم مجانی توزیع می کنیم . ما ضرر نمی کنیم زیرا مال مردم را به خود مردم میدهیم اما خارجی ها هرگز این کار را نمی توانند.
روحیه اکثر تاجران را من میدانم یکی از سخنان ایشان اینست که پول ما در افغانستان امنیت ندارد و به همین لحاظ به خارج سرمایه گذاری می کنند . من به ایشان میگویم که اولا وطن شما دزدخانه نیست . مردم تان با غیرت است ، یک لقمه نان حلال را به بهترین غذا های لذیذو حرام تبادله نمی کنند. لطفا تهمت نزنید. ثانیا نا مردها اگر پول تان را خوردند چند هموطن فقیر تان خواهد خورد که بیجا نمی رود اما روزی اگر خارجی ها به بهانه کار غیر استندرد همه اش را ضبط کند دم در نخواهی آورد.
اینرا نیز باید بگویم که دیگر نگوکه از پنجصد دالر شروع کرده ام . مردم احمق نیستند مگر این دالر تو بزپاکستانی بود که سال سه بار چوچه داد؟ بقول شاعر:
هرکه بینی فزونتر گشت زرش
زرنبارید زآسمان به سرش
خوب در حال او اگر نگری
یا خودش دزد بوده یا پدرش
بقول علی «ع» : من در هیچ جایی سرمایه سرشاری را نمی بینم مگر اینکه حق مظلومی در آن غصب شده باشد.
این آغا از کسانی است که : بخود آش بریده نمیتواند ، به مردم سیمیان می برد. و باید بعرض برسانم که ما اینگونه آدم های بی احساس کم نداریم .